Działalność sekcji zapaśniczej w latach 1965 - 1966
W październiku 1965 roku rozpoczęto nabór do sekcji zapaśniczej, którą prowadził instruktor Wiesław Stępień. Młodzież szkolna w czasie lekcji wychowania fizycznego poznawała tajniki zapasów. W listopadzie tego roku rozpoczęto systematyczne treningi z grupą dwudziestu trzech chłopców. Na czterech materacach w sali szkoły podstawowej odbywały się zajęcia treningowe.
Trener Wiesław Stępień jako demonstrantów przywoził swoich kolegów klubowych zawodników "LZS-Ołtarzew". Maj 66 roku był przełomowym okresem dla działalności sekcji, klub podjął się organizacji meczu międzynarodowego Warszawa - Białoruś. Z powodu braku odpowiedniej sali na terenie Teresina spotkanie rozegrano w Sochaczewie, zakończyło się ono zwycięstwem Białorusi 5 - 3. Mecz miał ogromne znaczenie dla działalności sekcji. Z jednej strony przyczynił się do popularyzacji zapasów, które nie były znane na tym terenie, z drugiej klub otrzymał w prezencie profesjonalna matę, na której odbywał się mecz. Od tej pory zaczęło się prawidłowe szkolenie i na wyniki nie trzeb było długo czekać.
W sierpniu 1966 roku na Centralnej Spartakiadzie Wsi w Krotoszynie pierwszy złoty medal dla "Mazowsza" zdobył Stanisław Baczyński. Dokonał tego 17 letni zawodnik startując w kategorii seniorów po czterech miesiącach treningu. Na Ogólnopolską Spartakiadę Młodzieży do Garwolina pojechał Zenon Witte gdzie odniósł swoje pierwsze zwycięstwo. Z powodu zbyt młodego wieku nie chciano dopuścić go do walki i dopiero po usilnej interwencji działaczy z "Mazowsza" mógł walczyć (ważył wtedy 24 kg) i wygrał wszystkie swoje spotkania przez położenie na łopatki swoich przeciwników.
W październiku na Mistrzostwach Polski Młodzików w Poznaniu złoty medal zdobył Zbigniew Wójcik a brązowy Janusz Matejko. Te wyniki po kilku miesiącach
działalności sekcji zapasów spowodowały zainteresowanie oraz pomoc finansową i organizacyjną zakładów pracy z terenu Teresina. Działacze zaczęli organizować pokazowe walki oraz mini turnieje w okolicznych wsiach. Te działania spowodowały szeroki dopływ kandydatów na zapaśników oraz dały możliwość wstępnej selekcji. Doskonale układała się współpraca z dyrektorem szkoły podstawowej Ryszardem Gierczakiem, który pomagał jak mógł sekcji zapaśniczej.
Działalność sekcji zapaśniczej w latach 1967 - 1972
W roku 1967 uwidacznia się pełne okrzepnięcie organizacyjne klubu oraz sekcji zapaśniczej, która jest wiodąca w klubie. Lata te przynoszą wspaniałe sukcesy sportowe zawodników "Mazowsza". Do największych osiągnięć zaliczyć należy występ na Mistrzostwach Polski Juniorów w Olsztynie w 1968 roku. Po wspaniałych walkach złoty medal zdobywa Zbigniew Wójcik i zostaje uznany najlepszym zawodnikiem turnieju. Wspaniale walczył także Janusz Matejko zdobywając srebrny medal a Wiesław Bąbrych brązowy, czwarte miejsce zdobył Emil Dębski. Klub "Mazowsze" Teresin w punktacji klubowej zajął III miejsce w Polsce.
W latach 1967 i 68 klub "Mazowsze" jest najlepszym klubem w kategorii Juniorów w Mazowieckim Okręgowym Związku Zapaśniczym zwyciężając zarówno w turniejach indywidualnych jak i w rozgrywkach drużynowych w Lidze Mazowieckiej. Sukcesy sportowe sekcji zapaśniczej Klubu "Mazowsza" spowodowały wyrażenie zgody przez Polski Związek Zapaśniczy na kontakty klubu z klubami zagranicznymi. Do Teresina w roku 1968 przyjechała drużyna zapaśnicza "T.J. Slavaj Wysehrad" z Pragi /Czechy /. Po dwóch miesiącach sekcja zapaśnicza jedzie na rewizytę do Pragi.
W roku 1968 Prezesem klubu zostaje Stefan Grzybek prezes Spółdzielni Produkcyjnej w Teresinie. Nowy Prezes daje się poznać jako dynamiczny działacz i organizator. Zmieniają się warunki szkoleniowe dla sekcji zapaśniczej. Sekcja przenosi swoje treningi do małej sali treningowej o wymiarach 6 x 4 m na terenie Ośrodka Szkoleniowego. W celu poprawy zajęć treningowych ściany salki wyłożono materacami. Zapaśnicy mają po raz pierwszy pomieszczenie do wyłącznej dyspozycji ( w szkole około godziny zabierało rozkładanie maty i tyle samo czasu składanie). Obok salki znajdowały się prysznice oraz pomieszczenia szatni, które zawodnicy własnoręcznie zaadaptowali. Dzięki salce plan treningów został dostosowany do potrzeb zawodników sekcji. W roku 1969 Rada Główna Zrzeszenia LZS powołała przy klubie "Mazowsze" Teresin sekcję przewodnią grupującą najlepszych zawodników Zrzeszenia. Jako trenerzy sekcji przewodniej zatrudnieni zostali - Andrzej Swiątkowski - były trener juniorów w Polskim Związku Zapaśniczym oraz Ksawery Laudz były zawodnik WKS - "Gwardia" Warszawa. Kierownikiem sekcji został Bogdan Prądzyński - nauczyciel wychowania fizycznego w szkole podstawowej w Teresinie. W sekcji przewodniej wyróżniającymi zawodnikami z Mazowsza Teresin, byli Wiesław Bąbrych, Emil Dębski, Janusza Matejko, Zbigniew Wójcik oraz Zenon Witte. Dobre warunki szkoleniowe i organizacyjne przyczyniły się do wzrostu poziomu sportowego
zawodników.
W roku 1969 we Wrocławiu na Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży wspaniale zaprezentował się zawodnik "Mazowsza" Wiesław Bąbrych. Zdobył złoty medal, wygrywając wszystkie walki przez tusz (położenie na łopatki).W późniejszych latach Wiesław Bąbrych zmienił dyscyplinę i przez okres kilku lat "bawił się" jako "rugbista" Orkana - Sochaczew. W tym samym roku na Mistrzostwach Polski Juniorów, które rozgrywane były w Łodzi ponownie na najwyższym podium stanął Zbigniew Wójcik, został też najlepszym zawodnikiem turnieju i został zakwalifikowany do kadry nadziei olimpijskich. Srebrny medal zdobył Andrzej Socha. Rok 1971 był rokiem, w którym wypłynął wreszcie duży talent Zenona Witte. Na Mistrzostwach Polski Juniorów w Zamościu zapaśnik "Mazowsza" wygrał wszystkie swoje walki przed czasem kładąc swych przeciwników na łopatki. W roku 1972 na Mistrzostwach Polski Juniorów w Koszalinie Zenon Witte potwierdził swą mistrzowską klasę i zdobył "w cuglach" złoty medal. W tym samym roku na Mistrzostwach Polski Seniorów, które były rozgrywane w Katowicach srebrny medal po pasjonującym pojedynku wywalczył Antoni Smorczewski i był to pierwszy medal dla klubu "Mazowsze" w kategorii seniorów a piąte miejsce wywalczył Jan Matejko.
Od roku 1969 do 1972 trwała budowa obiektów Rady Głównej Zrzeszenia LZS w skład kompleksu wchodziła sala do gier zespołowych (koszykówka, siatkówka), siłownia z czterema pomostami, pełnowymiarowa sala do walk zapaśniczych 15m x 17 m, sauna oraz baza hotelowa. Z tych obiektów zawodnicy Klubu "Mazowsza" mogli korzystać bezpłatnie i bez ograniczeń. W roku 1972 ukończyli kursy trenerskie najbardziej doświadczeni zawodnicy "Mazowsza" Zbigniew Wójcik, Janusz Matejko oraz Wiktor Wróblewski, dzięki temu powstała możliwość rozszerzenia bazy szkoleniowej. Klub "Mazowsze" utworzył filie przy Technikum Ogrodniczym w Sochaczewie oraz w Szkole Podstawowej w Szymanowie. Utworzenie filii pozwoliło na szerszy dopływ utalentowanej młodzieży i lepszą selekcję.